متن روایت از کتاب شریف کافی منتشر می‌گردد.

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (ع) قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ مُنَادِياً يُنَادِي مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِي اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ وَ صِبْيَةٌ رُضَّعٌ وَ شُيُوخٌ رُكَّعٌ لَصُبَّ عَلَيْكُمُ الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً.

امام کاظم علیه السلام فرمود: خداوند فرشته ای دارد که هر روز و شب ندا می‌دهد: بندگان خدا دست از گناه بردارید که اگر چهارپایان در حال چرا و کودکان شیرخوار و پیران خمیده نبودند، هر آینه عذاب بر شما نازل می‌شد و در هم کوبیده می‌شدید.

کافی، ج2، ص276

امام حسین (ع) فرموده‌اند:

حضرت مهدی (عج) دارای غیبتی است که گروهی در آن مرحله مرتد می‌شوند.
گروهی ثابت قدم می‌مانند و اظهار خشنودی می‌کنند.
افراد مرتد به آن‌ها می‌گویند: این وعده کی خواهد بود، اگر شما راست‌ گو هستید؟
(منظور از وعده ظهور حضرت مهدی (عج)است)
ولی کسی که در زمان غیبت در مقابل اذیت و آزار و تکذیب آن‌ها صبور باشد، مجاهدی است که با شمشیر در کنار رسول خدا (ص) جهاد کرده است.

( بحارالانوار جلد ۵۱ صفحه ۱۳۳ )