آیا ما برای ظهور آماده ایم؟  

معمولا همیشه برای ظهور دعا میکنیم. اما مگر نمیدانیم که شرایط ظهور باید مهیا باشد تا صاحب الامر ما ظهور نمایند؟

نمیدانم آیا الان فقط برای ظهور دعا کافی است؟ یانکند دعاهای ماهم مثل نامه های مردم کوفه برای امام حسین(ع) باشد، نکند ما فقط مدعی باشیم…

یکی از شیعیان خدمت یکی از ائمه علیهم السلام رسید و عرض کرد: اینقدر تعداد شیعیان و محبین شما زیاد است چرا قیام نمی کنید؟
امام (ع) به تنوری که در آن اتاق روشن بود اشاره کردند و به آن فرد فرمودند: برو و در تنور بنشین.
آن فرد عرض کرد: اگر حرفی زدم که باعث ناراحتی شد، مرا عفو کنید.
امام فرمودند: تو را عفو کردم.
در این هنگام غلام آن حضرت وارد اتاق شدند. امام به غلام خود فرمودند: برو در تنور بنشین.
غلام بدون کلمه ای حرف در مقابل چشمان میهمان امام، رفت و در تنور آتش نشست.
امام با میهمان خود وارد صحبت شدند و مدتی طولانی از هر دری سخن گفتند.
بعد، امام به میهمانشان فرمودند: برو و در تنور نگاه کن.
آن شیعه بلند شد و رفت در تنور نگاه کرد و دید غلام امام، صحیح و سالم در وسط آتش چهار زانو نشسته است.
غلام بیرون آمد و به آنها سلام کرد.
امام خطاب به میهمانش فرمود: چند نفر شیعه مثل این غلام داریم؟
آن فرد عرض کرد: هیچ.

به گمانم مافقط “محب ائمه اطهار هستیم” نه شیعه

برای هرچیزی کلاس میگذاریم(آموزش کامپیوتر، زبان و…)، ولی ای کاش یکی بیاید برای شیعه بودن ماهم کلاس بگذارد. اصلا این مسئله چه جایگاهی در فرهنگ عمومی دارد؟ فقط در مناسبتها؟آنهم چندساعت؟

همه ی ترسم از این است که بمیرم وهنوز شیعه نشده باشم

اللهّم ارنا فی آل محمّد علیه السّلام ما یأملون و فی اعدائهم ما یحذرون
اللهّم اجعلنا ممّن تنتصر به لدینک و تعزّ به نصر ولیّک و لا تستبدل بنا غیرنا